 | mevrouw Jeanne Verlinden Liefste Jeanneke,
Toen ik jou 22 jaar geleden leerde kennen was je onze buurvrouw. Ik had net mijn eerste kindje gekregen en het viel mij meteen op hoe vriendelijk en lief je was : voor kindjes, voor dieren, voor iedereen eigenlijk.
We werden al snel dikke vrienden en als we iets later verhuisden naar een huis wat verder in de straat bleven we regelmatig contact houden. We belden vaak, vierden verjaardagen samen en zelfs de communies van onze kinderen. Als we een barbecue deden mochten jij en Julien niet ontbreken.
Je man Julien, en na zijn overlijden jij, zorgden met veel liefde en plezier voor onze huisdieren als we op vakantie gingen, tot je gezondheid het niet meer toeliet.
Met de tijd werden we elkaars beste vriendinnen, en ook al verschilden we 30 jaar in leeftijd, we konden het supergoed vinden met elkaar en lachten vaak heel wat af.
We hoefden elkaar niet elke dag te zien om te weten dat de vriendschap oprecht was.
De laatste jaren was je wat op de sukkel met je gezondheid, en toen je botkanker kreeg in je rug heb je daar veel van afgezien. Maar je bleef ondanks de pijn altijd strijdvaardig, positief en goedgezind. Ik ken geen enkele vrouw die zo moedig was als jij, en als bij wonder ben je toen genezen. Vorig jaar zijn we samen in Banneux Onze Lieve Vrouw hiervoor nog gaan bedanken. Dat was een fijne en zonnige dag en een mooie herinnering.
De huidkanker die je daarna kreeg kon jij ook wel de baas, je bleef altijd sterk ! Maar dan kreeg je plots een hersenbloeding en kon je niet meer vechten, anders had je dat vast en zeker gedaan…
Jeanneke, jij was altijd een zonnetje in ieders leven. Jij bracht overal vriendschap, licht en liefde en dat maakte jou zo bijzonder. Ik hoop dat je Julien gevonden hebt aan de andere zijde zodat je ook daar gelukkig bent. Bedankt voor de fijne momenten samen, we zullen je nooit vergeten.
Ik ga je missen mijn lieve vriendin, rust zacht.
Rita
|